روزی اگر سنگ های دنیا تمام شد

روزی اگر سنگ های دنیا تمام شد از تو زیاد نوشته اند. از سکوت خیابان هایت ، از غم کوچه هایت، از تاریکی روزها، زیر نور طلایی خورشیدی که با فسفر آسمان، خاکستری شده است. از دشت های خشک و درختچه های بی برگت، از کودکان پرنشاط ، اما بی رمقت، از درهای بسته خانه ها،  شیشه ی شکسته ی  پنجره ها و مدرسه هایی که مدیر، خیلی وقت است زنگ تعطیلی شان را زده است. پس چیست که می شنویم جوانانت تونل ها کنده اند و در زیر خاک، شهیدها داده اند تا قلم و کتاب را به دست نوجوان هایت بدهند. بگذار بنویسند و مشت هایشان را گره کنند و قلم هایشان را در دست بفشارند و ندای الله اکبر را این چنین به گوش جهانیان برسانند و بانگ برآورند که «نصرمن الله و فتح قریب» .