جمعه, ۱۱ دی ۱۳۸۸، ۰۵:۴۲ ق.ظ
طنز نامه شیخ از همه جا بی خبر به آیت الله آملی لاریجانی
ریاست محترم دستگاه قضایی
با سلام و احترام
همان‌طور که خودتان مستحضر هستید چند ماهی است این حقیر خود را
به در و دیوار می‌زنم تا شاید دستگاه قضایی مرا دستگیر کند. مع‌الاسف
تا به امروز قوه‌قضائیه اندک التفاتی به بنده نداشته و داغ قهرمان شدن
را بر دل من گذاشته. من دیگر مانده‌ام که چکار باید بکنم. هرکی جای
من بود تا الان رفته بود بالای دار.
جناب آملی !
در این چند ماه به سیم آخر نزدم که زدم، با BBC مصاحبه نکردم که
کردم، زنده‌ها را شهید جا نزدم که زدم، از شهرام نتیغیدم که تیغیدم، با
شعار تغییر ادای اوباما را درنیاوردم که درآوردم، از منتظری حمایت
نکردم که کردم، ادعاهای آدم‌های بی‌سر‌و‌ته را نپذیرفتم که پذیرفتم،در
روز قدس با شعار‌دهندگانی که می‌گفتند نه‌غزه نه لبنان همراه نشدم که
شدم، هواداران خود را به کار‌های غیرقانونی تشویق نکردم که کردم،
دیار باقی را با دیار فانی عوضی نگرفتم که گرفتم، در ماجرای
« دول‌الخلیج‌العربیه » سوتی ندادم که دادم، از فوت منتظری سوء‌استفاده
نکردم که کردم، گذشته خود را با حمایت‌های آمریکا و اسرائیل خراب
نکردم که کردم، به دستگاه‌های مسؤول اتهام نزدم که زدم، عنصر
آلت‌دست دشمن نشدم که شدم، در مناظره، از اجازه‌های امام،
سوء‌استفاده نکردم که کردم، انتخابات را تقلبی نخواندم که خواندم، از
آرای باطله کمتر رای نیاوردم که آوردم، ایستادگی در بحث هسته‌ای را
ماجراجویی ننامیدم که نامیدم، خودم را سوژه طنز ملت نکردم که کردم،
از دراویش گنابادی حمایت نکردم که کردم، به اسم خط امام، علیه ولایت
گام برنداشتم که برداشتم، به بهانه پیام تسلیت برای منتظری، علیه
آرمان‌های امام مطلب ننوشتم که نوشتم، در امتحان حوادث اخیر مردود
نشدم که شدم، باعث لعن و نفرین ملت همیشه در صحنه نگشتم که
گشتم، با حرف‌های دشمن‌شاد‌کن دور نتانیاهو و سارکوزی نچرخیدم که
چرخیدم، به جای حمله به هتاکان امام علیه رسانه ملی موضع نگرفتم که
گرفتم، برای نظام ادا و اصول درنیاوردم که درآوردم، علیه ارزش‌ها شاخ
و شانه نکشیدم که کشیدم، دشمنان انقلاب را به یک چیزهایی امیدوار
نکردم که کردم، خود را غضنفر اصلاحات معرفی نکردم که کردم، ترمز
نبریدم که بریدم، در هر تجمعی با حضور خود از موسوی و خاتمی (که
بی‌معرفت‌ها نمی‌آمدند)، نامردی ندیدم که دیدم، در جهت کودتای مخملی
حرکت نکردم که کردم، سابقه زندان خود را به رخ مخالفانم نکشیدم که
کشیدم، حال فعلی خود را که ملاک است خراب نکردم که کردم، دور و
بری‌های خود را از خودم دور نکردم که کردم، به اسم وحدت ملی پررو
بازی در نیاوردم که آوردم، با این همه تقصیر، فرار به جلو نکردم که
کردم، موجبات حمایت سلطنت‌طلب‌ها و بهایی‌ها از خودم را باعث نشدم
که شدم، از گوگوش تا سروش را پشت سر خود جمع نکردم که کردم، از
مردان باحجاب دفاع نکردم که کردم، علیه رسانه‌های ارزشی بیانیه ندادم
که دادم، برضد نظام دروغ نگفتم که گفتم، شب انتخابات دور نهم زیادی
نخفتم که خفتم، خواب اصحاب کهف ندیدم که دیدم، از دخالت اجنه در
انتخابات گلایه نکردم که کردم، در بنیاد شهید آنجوری نبودم که بودم،
خانواده‌های شهدا را زندانی نکردم که کردم، از خط قرمزها عبور نکردم
که کردم، قانون را زیر پا نگذاشتم که گذاشتم، دست در دست دشمن ندادم
که دادم، با دشمن فالوده نخوردم که خوردم... .
۸۸/۱۰/۱۱
استقلال یعنی زیر یوغ خارجی نباشیم و آزادی یعنی مردم در اظهار عقیده و بیان آزاد باشند. نه این‌که به محض ابراز نظر مخالفی، کار به زندان و حبس
چقدر ناراحت کننده است که اشخاصی‌که سی‌سال پیش فریاد می‌زدند استقلال،آزادی، جمهوری اسلامی همان اشخاصی‌هستند که استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی را از بین بردند. انشا‌الله خداوند به اینها میفهماند که معانی این شعارها که دوباره این روزها میشنویم چی‌هست. همین شعار‌هایی‌که انقلاب عزیز اسلامی ما را سی‌ساله پیش به دنیا آورد.